Po rocznej przerwie, 1 listopada 2021 r., Towarzystwo Przyjaciół Skawiny wraz z wolontariuszami przeprowadziło na dwóch skawińskich cmentarzach XV kwestę. Zbiórka na rzecz ratowania zabytkowych nagrobków, cieszy się uznaniem mieszkańców. W tym roku udało się zebrać 10338,17 zł i 4 euro (w tym na cmentarzu parafialnym w Skawinie - 7422,96 zł i 4 euro, a na cmentarzu komunalnym w Korabnikach - 2915,21 zł). Środki zebrane podczas dotychczasowych kwest, pozwoliły odnowić wiele bardzo starych nagrobków.
Wszystkim, którzy złożyli nawet najmniejszy datek, serdecznie dziękujemy.
Jak co roku wolontariuszami byli przedstawiciele niemalże wszystkich skawińskich środowisk. Wśród kwestujących mogliśmy spotkać przedstawicieli władz powiatowych i lokalnych, członków zaprzyjaźnionych z TPS organizacji oraz oczywiście członków Towarzystwa. Liczną grupę kwestujących stanowiła młodzież skawińskich szkół: Liceum Ogólnokształcącego oraz Zespołu Katolickich Szkół w Skawinie. Tradycyjnie wolontariuszami byli też harcerze Związku Harcerstwa Rzeczpospolitej oraz druhowie z OSP Skawina II – Korabniki. - Każda złotówka wrzucona do puszki jest wkładem w ratowanie naszego dziedzictwa i historii. Łącznie w tegorocznej Kweście udział wzięło ponad 80 osób. Wszystkim zaangażowanym gorąco dziękujemy - mówi prezes TPS Stanisław Grodecki.
W 2021 r. renowacji poddano obelisk znajdujący się w centralnym miejscu skawińskiego cmentarza na którym widnieje napis „ODPOCZNĄ - WSTANĄ”. Jest on najstarszym materialnym śladem skawińskiego cmentarza parafialnego. Mierzy 2,6 m, zwieńczony jest metalowym krzyżem. Wzniesiony został w roku 1857.
Krótko o historii:
2 lutego 1806 r. poświęcony został teren, na którym znajduje się obecny cmentarz parafialny. Na miejsce cmentarza wybrano małe wzgórze nieopodal kościoła nazywane wówczas „Na spalonym”. Nazwa ta najprawdopodobniej nawiązywała do znajdującego się w tym miejscu pogorzeliska. Konieczność powstania cmentarza parafialnego wynikała z tzw. edyktu józefińskiego z 1784 r. wprowadzonego przez władze austriackie. Ze względów sanitarnych, z obawy przed szerzącymi się epidemiami, zabroniono grzebania zmarłych w pobliżu kościołów i domostw. Napis „ODPOCZNĄ - WSTANĄ” pojawił się na grobie znacznie później, w latach pięćdziesiątych XX wieku.
Erozja abytków:
Ten prawie dwustuletni postument wykonano z kamienia piaskowcowego, który jest materiałem o zróżnicowanym uziarnieniu i ilasto-węglanowym spoiwie. Jest stosunkowo kruchy, miękki i zarazem nasiąkliwy. Piaskowce z wiekiem starzeją się. Proces ten jest ciągły. Polega na wewnętrznej naturalnej przemianie wraz z rozkładem pod wpływem czynników chemicznych, biologicznych oraz fizycznych. Chłonna powierzchnia piaskowca przyspiesza jego degradację. Naturalne procesy niszczenia obiektu są spotęgowane przez zanieczyszczone powietrze. Wraz z wodą opadową w głąb kamienia przedostawały się różne związki chemiczne. Zasoleniu uległ cokół. Krystalizujące się na powierzchni kamienia sole rozsadzają i działają degradująco. Powyższe procesy zachodzą bardzo powoli, ale z upływem czasu stają się coraz bardziej widoczne.
Głównym celem prac konserwatorskich była poprawa stanu technicznego obelisku oraz przywrócenie mu pierwotnych walorów artystycznych. W trakcie prac nagrobek oczyszczono z mchów i porostów. Umyto go za pomocą myjki ciśnieniowej, a czarną patynę usunięto, stosując kompresy nasączone roztworem kwasu fluorowodorowego. Nagrobek wyspoinowano. Drobne ubytki kamienia uzupełniano kitem mineralnym. Zostały one zaimpregnowane specjalnym preparatem. Inskrypcje na płycie górnej podmalowano brązem przy użyciu roztworu paraloidu. Całą powierzchnię kamienia poddano hydrofobizacji preparatem silikonowym. Uporządkowano otoczenie wokół nagrobka. Koszt całej inwestycji to 14 208,00 złotych.
Żródło: TPS/PSW
Dobra
